Odlotowe koncepcje budowy wszechświata

              Nauka nauką, a ludzie jednak i tak wiedzą swoje! Wiadomo z nawiedzonymi dyskusja jest niemożliwa, wiara jest wiara. Z drugiej strony, jak mówi aforyzm – niebezpieczny jest człowiek, który przeczytał jedną książkę. Wydaje się, że niektórym ludziom nawet na to czasu nie starczyło.

A w co wierzą lub wierzyli? O Ziemi płaskiej jak naleśnik była już mowa wczoraj.

          Nie jest to jedyna koncepcja „ciekawej: budowy wszechświata. 

             Według niektórych myślicieli, żyjemy na grzbiecie ogromnego żółwia, a Ziemia jest oczywiście płaska lub „trochę wypukła”. Pewne modyfikacje tej teorii mówią o słoniach i olbrzymim wężu. Koncepcja „kosmicznego żółwia” została spopularyzowana w XVII w. przez Jaspera Danckaertsa, który podróżował w latach 1679 -1680 przez terytoriom Indian, wzdłuż rzeki Bohemia (obecnie stan Maryland, USA). W swoim dzienniku odnotował kosmogoniczne teorie rdzennych mieszkańców. .

            Był jednak wtórny w swej „wierze w żółwia”, gdyż mit ten pojawia się powszechnie w kulturze chińskiej i indyjskiej. Żółw albo „pływa” w kosmicznym oceanie, albo sobie szybuje w kosmosie.

Nie chce się wierzyć, ale wielu ludzi dalej uznaje to za „objawioną prawdę”. 

 

               Przy „kosmicznym żółwiu”, teoria geocentryczna to mały pikuś. Są ludzie, którzy dalej w to wierzą! Dociekanie Kopernika, Galileusza i Keplera można wyrzuć na śmietnik. Ziemia jest w centrum wszechświata, jak twierdził Ptolemeusz i już! 

            John Cleves Symmes, Jr. (ur. 1779 r. w New Jersey, zm. 1829 r.) filozof przyrody, były kapitan armii amerykańskiej, w 1818 r. opisał teorię Pustej Ziemi. Miała to być skorupa o średnicy 1264 km, z otworami na obu biegunach o średnicy 2214 km oraz czterema wewnętrznymi skorupami także otwartymi na biegunach. Czyli taka trochę rosyjska „matrioszka”, baba w babie.

            Teorie Symmensa były tak popularne w Stanach Zjednoczonych, że starano się zorganizować ekspedycję na biegun południowy, żeby wejść do wnętrza Ziemi. 

            Rozszerzenia i modyfikacji tej teorii dokonał Cyrus Reed Teed (1839 - 1908), alchemik i przywódca religijny. W 1869 przyjął imię Koresh i rozpowszechniał wierzenia religijne i naukowe, które zwały się od jego nowego imienia - Koreshanity. Zawierały między innymi teorię pustej Ziemi, czyli wiarę w to, że Ziemia jest w środku pusta, znajduje się w jej wnętrzu słońce, a ludzie żyją na wewnętrznej powierzchni sfery o średnicy 8000 mil. Założył komunę opartą na swoich naukach. A czerpał je bezpośrednio z „boskiego przekazu”.