Kobiety mają być kobiece, a mężczyźni męskie

            Tak modna ostatnio psychologia gender, podkreśla, że cechy uznawane za genetycznie przypisane kobiecie lub mężczyźnie, są wynikiem uwarunkowania kulturowego lub presji społecznej. Wiele cech „kobiecych” i „męskich”, mających pochodzić z różnic biologicznych, uważa się mity społeczne.

            Jak by nie patrzeć, psychologicznie każdy człowiek jest w pewnym sensie androginiczny, łączy w sobie cechy i męskie i żeńskie. Te, które przeważają, są identyfikacją kulturową poszczególnych ludzi. Świetnie ujmuje to koncepcja yin i yang wywodząca się z filozofii chińskiej i metafizyki. Opisuje dwie pierwotne i przeciwne,  ale uzupełniające się siły, które odnaleźć można w całym wszechświecie.

Yang symbolizuje pierwiastek męski. Reprezentuje go biel i Słońce, oznacza siłę, aktywność, radość, ciepło i lato. Przypisuje mu się ekstrawersję oraz liczby nieparzyste - odpowiada mu dzień, niebo oraz dusza hun. Yang symbolizuje również ogień lub wiatr. Przeważa u wszystkich urodzonych w parzystych latach.

            Yin symbolizuje pierwiastek żeński. Reprezentuje go czerń i Księżyc, oznacza bierność, uległość, smutek, chłód i zimę. Przypisuje mu się  introwersję oraz liczby parzyste - odpowiada mu noc oraz dusza po. Yin symbolizuje również woda lub ziemia. Przeważa u wszystkich urodzonych w nieparzystych latach.

            Pierwiastki te powinny się uzupełniać, wtedy jest szansa wewnętrznej harmonii.

            Najczęściej mężczyznom tradycja przypisuje role cywilizacyjne, kulturowe i związane z rozwojem nauki. Kobieta postrzegana jest emocjonalnie, jako łączność z naturą.

            Mity, legendy, a nawet bajki – odwracają te pojęcia. Mężczyzna słabiej kontroluje agresję i seksualność, działa spontanicznie, instynktownie, kieruje się wielokroć niekontrolowanymi emocjami. Kobiecie mitologia przypisuje funkcje cywilizacyjne – rzemiosło, komunikację między, kulturę życia codziennego, zachowanie ciągłości tradycji. 

           Połączenie fizycznych cech męskich i kobiecych określa się jako obupłciowość. Androgynia występuje w wielu religiach czy mitologiach i jest atrybutem bogów, herosów oraz postaci mitycznych. Występuje u nich połączenie przeciwieństw, w tym przeciwstawnych płci. Często spotykany był archetyp androgyna boskiego protoplasty rodzaju ludzkiego. Takim było także prasłowiańskie bóstwo Świętowit.

            Androgynia (w psychologii) to występowanie u danej osoby cech psychicznych charakterystycznych zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn.

            Jakość związku mężczyzny i kobiety znajduje jakby odbicie w reakcjach chemicznych, szczególnie kwasów i zasad, bez przypisywania tym związkom pojęcia płci. Zupełnie inne cechy i właściwości mają produkty reakcji mocnych kwasów i zasad, a całkiem inne powstałe w wyniku łączenia kombinacji mocny kwas - słaba zasada, słaby kwas - mocna zasada, słaby kwas - słaba zasada.

            Jak w życiu...