Magia?! To nie cud, to tylko fizyka!

            Czasem wydaje się, że „normalna” fizyka się nie sprawdza, prawa rządzące materią, ulegają jakiemuś zawieszeniu. Nic bardziej błędnego! Nie da się oszukać natury rzeczywistości, człowieka, a szczególnie jego zmysły, można. I nie chodzi tutaj o jakąś iluzję, sztuczki czy zręczność magika. 

 

            Niemożliwe? A jednak! Cała tajemnica, to środek ciężkości układu widelce – wykałaczki. Odpowiednie kąty ustawienia sztućców i wykałaczek (stojąca na szklanym korku nie może być pionowa!) powoduje, że wypada on w osi korka. Voila! 

 

            Podobna zabawa, ale układ nieco rozbudowany. Trochę trzeba potrenować, ale cudu w tym nie ma! 

 

Chyba nie trzeba tłumaczyć co i jak?

          Teraz zupełnie z innej beczki! 

 

            Tym razem jest to sprawa rozłożenia ciężaru na jak największą powierzchnię (zmniejsza się w ten sposób ciśnienie!). Oczywiście zawsze istnieje wartość krytyczna dla danego ciężaru (ciężar/powierzchnia). Takie rozwiązania, może nie tak obrazowe i zaskakujące, są znane od tysiącleci! Kilka przykładów – rakiety śnieżne, narty, sanki itp.

 

           Jogin? Gdzież tam! Znów to samo – rozłożenie ciężaru na odpowiednio dużą powierzchnię. Stąd też gwoździ musi być jak najwięcej! 

            Złudzenie optyczne + odpowiedni kąt fotografowania! Dla jasności – można kombinować z gęstością wody przez rozpuszczenie jakiś dodatków (np. sole), by uzyskać większy kąt załamania światła. 

             Zadanie domowe. Jak ustawiono te szklanki?

             Podpowiedź – cała tajemnica to... kartonik na stole!